PIEMONTE BAGNA CAUDA: AUTHENTIEK EN TRADITIONEEL RECEPT UIT PIEMONTE

In Piemonte vraagt ​​de kou natuurlijk om bagna cauda. Olie, knoflook, ansjovis, seizoensgroenten, goede wijn en vriendschap: dit zijn de ingrediënten van een van de beroemdste streekgerechten van Italië, die al meer dan tien jaar gevierd wordt tijdens de Bagna Cauda-dag.

Elk jaar, eind november en eind januari, nemen meer dan 150 restaurants, historische wijnhuizen en agriturismi over de hele wereld deel aan dit vriendelijke feest, waarbij tot 20.000 gasten samenkomen. Dit succes kan worden verklaard door de diepe gehechtheid van de Piemontezen aan hun roots, zelfs in het buitenland. Zoals Bruno Lauzi zei: “Piëmont is dit merkwaardige Brazilië dat elke dag de stille waanzin van de Piemontese mensen laat zien”: discreet, maar bezield door een vreugdevolle passie voor het leven.

Een traditie geboren in Asti

Het idee van Bagna Cauda-dag werd geboren op initiatief van de Culturele Vereniging Astigiani. Asti is altijd een land van doortocht en handel geweest, vooral voor zout en ansjovis. Tegenwoordig strekt deze viering zich uit over heel Piemonte, de Valle d'Aosta, Ligurië en zelfs in het buitenland – tot aan China, Japan of New York. Voor ongeveer € 30 reserveert u uw plaats en ontvangt u een groot stoffen slabbetje, het embleem van dit populaire festival. Er worden drie versies aangeboden: de “klassieker” (volgens het originele recept), de “ketter” (met zachte knoflook) en de “atheïst”, zonder knoflook.

Wat is bagna cauda?

Bagna cauda – letterlijk ‘warm bad’ – is een perfect gerecht om te delen. Dit is een hete saus gemaakt vanolijfolie, ansjovis en knoflookolie, geserveerd in een fujot, een klein terracotta bakje dat warm wordt gehouden door een kaars. Seizoensgroenten worden erin gedoopt: kardoen, kool, paprika, rapen, aardappelen, uien, prei, artisjokken van Jeruzalem…en nog veel meer. Elke familie heeft zijn eigen versie, soms verrijkt metwalnoot olie of originele groenten zoals radijsjes of gebakken pompoen. Traditioneel sluiten we de maaltijd af met het koken van een roerei op de bodem van de saus, volgens boerengebruik.

De eeuwenoude oorsprong van het gerecht

Sommigen zien in de bagna cauda een erfenis van garum roman, een saus gemaakt van gefermenteerde visdarmen. Het gebruik van gezouten ansjovis zou hier dan ook een herinnering aan kunnen zijn. Historisch gezien is de verspreiding van ansjovis in de Piemontese keuken daarmee verbonden Zoute manieren : de bergbewoners ruilden tarwe en wijn voor zout, olie en gezouten vis. Deze handel heeft de regionale gastronomie gevormd.

Van de adel tot de boerentafel

In de 19e eeuw^e eeuw codificeerden Piemontese koks eindelijk het recept door knoflook en ansjovis te mengen. In De Piemontese kok geperfectioneerd in Parijs, vinden we al sauzen die dicht bij bagna cauda liggen, eerst zonder knoflook, daarna met. Beetje bij beetje verlaat dit gerecht de burgerlijke keuken en wordt het een gezellig gerecht van de druivenoogst en de boerenwinter. Vervolgens wordt het geconsumeerd vanaf het moment van de eerste vinificaties tot de lente.

Bagna cauda is zo een sterk symbool geworden: dat van een volk dat gehecht is aan het land, aan de warmte van thuis en aan het plezier van het delen van een eenvoudig maar diepgaand gerecht, een waar embleem van de Piemontese cultuur.

Originele bron: La Cucina Italiana – Bagna cauda piemontese, sua Maestà: de ricetta depositata